«Βρέχει ή μας φτύνουν;»

Πριν 16 χρόνια, ο Πρόεδρος μας, κατάγγελλε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για αντιδημοκρατική συμπεριφορά, ανελευθερία, άνιση μεταχείριση, διασπορά ψευδών ειδήσεων, φίμωση και χειραγώγηση των ΜΜΕ σχετικά με την εκστρατεία του δημοψηφίσματος. Αυτό ήταν κάτι για το οποίο καυχιόταν, τόσο ο ίδιος, όσο και τα στελέχη της παράταξης στην οποία ηγείτο με σκοπό να δείξουν το πόσο δημοκράτης είναι και πόσο κόπτεται για την ελευθερία της έκφρασης – ένα θεμελιώδες δικαίωμα που χωρίς αυτό η Δημοκρατία είναι κενή.

Τώρα που σείστηκε συθέμελα η χώρα με την ανηθικότητα αξιωματούχων του κράτους, του Προέδρου της Βουλής και ενός βουλευτή, ορισμένοι ξέχασαν και τις ελευθερίες και όλα. Γίνανε το ένα και το αυτό με όσα κατηγορούσαν κάποτε. Ξέχασαν τις μάχες που έδιναν για τις αρχές και αξίες που υποτίθεται ότι πρέσβευαν, ζητώντας την ψήφο του κόσμου. Ξέχασαν πως για να πάει μπροστά ο τόπος πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας και για να αλλάξει η νοοτροπία πρέπει οι ίδιοι να ηγούνται και όχι να παριστάνουν τους ακόλουθους με συμπεριφορές τελευταίου πολίτη.

Την περασμένη Δευτέρα, αφού είχε δημοσιοποιηθεί το πρωί από το Αλ Τζαζίρα το βίντεο που καταμαρτυρούσε πολιτική ανηθικότητα και διαφθορά στην Κύπρο, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης παρευρέθηκε κανονικά το βράδυ σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου. Στην ίδια εκδήλωση ήταν και ο Δημήτρης Συλλούρης. Εκεί ήταν και δημοσιογράφοι και κινηματογραφιστές. Κανένας δεν ρώτησε τον άμεσα εμπλεκόμενο για τα όσα είδαν τα μάτια μας, ούτε τον είδαμε να φεύγει από την πίσω πόρτα σε κάποιο μακρινό πλάνο. Οι δημοσιογράφοι πλησίασαν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη αλλά ούτε σε αυτόν έθεσαν ερώτηση για τα όσα είδαμε.

Την επόμενη μέρα, διέρρευσε ένα βίντεο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το οποίο έδειχνε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη να λέει στους δημοσιογράφους off the record: «Μην με ρωτήσετε για το Αλ Τζαζίρα γιατί θα σας πάρει ο δαίμονας». Το μεσημέρι, αφού προηγήθηκε κατακραυγή από την κοινωνία, ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος εργαζόταν στο παρελθόν ως δημοσιογράφος, έβγαλε γραπτή δήλωση για να μας πει ότι επρόκειτο για «αστείο» και πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν ήθελε να απαντήσει διότι δεν είχε προλάβει να δει το βίντεο που είχε δημοσιοποιηθεί αρκετές ώρες πριν. Πάντως, για το το αν ήταν αστείο υπάρχει και η λήψη του ΡΙΚ που δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Αλλά κι αυτό να ίσχυε, δεν έχει καμία απολύτως σημασία διότι δεν είναι δική του δουλειά τι θα τον ρωτήσουν οι δημοσιογράφοι.

Οι δημοσιογράφοι από την άλλη δεν τόλμησαν να παρακούσουν, ωσάν να είναι υποχείρια που τους λένε τι να κάνουν και όχι δημοσιογράφοι που βρίσκονται απέναντι από την εξουσία. Την ώρα μάλιστα που όλοι βλέπουμε τον κόσμο να συγχαίρει δημοσιογράφους ενός άλλου κράτους. Και πολύ καλά κάνει. Ξέρετε γιατί; Γιατί αν δεν ήταν οι υπ’ κάλυψη δημοσιογράφοι του Αλ Τζαζίρα, ο Δημήτρης Συλλούρης και ο Χριστάκης Τζιοβάνης θα παρέμεναν στη θέση τους σήμερα και εμείς στην κοσμάρα μας.

Κι αυτό διότι όσοι και αν είναι οι τίμιοι, εργατικοί και διψασμένοι δημοσιογράφοι, πάντα θα υπάρχει εκείνος που λαμβάνει προσκλήσεις από «ψηλά», είτε για να εμφανιστεί ενώπιον κάποιου δικαστηρίου, είτε για να δοθούν διαβεβαιώσεις ή υποδείξεις, δήθεν για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Αν και αυτό που ισχύει στην πραγματικότητα είναι ότι για το κρατικό ή προσωπικό τους συμφέρον κόπτονται. Οι υπόλοιποι, υγεία να έχουμε…

ΥΓ: Μία θεμελιώδης ερώτηση που οφείλει να θέτει κάθε δημοσιογράφος που σέβεται τον εαυτό του είναι το «βρέχει ή μας φτύνουν;».