Επί προσωπικού

.

Απόψε θέλω να γράψω για πολλά, χωρίς πολλά - πολλά. 

Ξέρετε, φίλες και φίλοι μου...

Εγώ θέλω να προχωρώ. Να δρω. Να αντιδρώ. Κι ας μοιάζω με ρυάκι που το χτυπάνε τα βοτσαλάκια των παιδιών, που ούτε κολύμπι δεν έχουν μάθει ακόμα. Θα μάθουν και τότε θα καταλάβουν τη μαγεία του. Θα μάθουν πως το ρυάκι μπορεί να μην είναι θάλασσα πλατιά, αλλά κι αυτό κινείται. Πάντα! 

Δε θέλω ανθρώπους που με «ρημάζουν» και με «ματώνουν» στην ανάκριση, όπως το ρυάκι όταν ρίχνεται επάνω στα βράχια. Ούτε αυτούς που με αλυσοδένουν με τα «πρέπει» και τα «μη». Θέλω δίπλα μου ανθρώπους που θέλουν να μ' ακούν, να με κρίνουν. Θέλω ανθρώπους που λατρεύουν να συζητούν κι όχι να μονολογούν. Αυτούς τους ανθρώπους θέλω λοιπόν! Και ξέρω πως τους έχω. Ούτε μπροστά, ούτε πίσω μου. Τους έχω στο πλάι μου. Περπατάμε πλάι-πλάι και μου κρατάνε το χέρι. 

Αυτούς που μου κρατάνε σφικτά το χέρι. Όχι ασφυκτικά σαν τον κλοιό που όλο στενεύει. Παρά μόνο σφικτά, μη θέλοντας να με χάσουν. Αυτούς που στη ζωή τους είναι αισιόδοξοι, αλλά και ευγνώμονες για αυτά που έχουν και για αυτά που δεν έχουν. Που δε παύουν να πιστεύουν στο όνειρο. Γιατί το όνειρο γίνεται πραγματικότητα μόνο αν πιστεύεις σ' αυτό και αν έχεις όρεξη για περιπέτειες. 

Κι ακριβώς επειδή θέλω να προχωρώ αντιλαμβάνομαι πως πρέπει να ακολουθήσω τον δρόμο της άρνησης, γιατί μόνο τότε έρχεται και η αλλαγή στον δικό σου κόσμο. Κι ας ξέρω πως η αλλαγή δεν είναι εύκολη. Μπορεί κάποιες φορές να είναι και επώδυνη. Μπορεί και όχι. Μπορεί να μοιάζει με κλείσιμο σε γεμάτο συρματοπλέγματα χώρο. Μπορεί όμως να 'ναι και ευκαιρία. Όλα είναι πιθανά. Όμως ένα είναι το σίγουρο : πως η αλλαγή σε οδηγεί στην πρόοδο. Αυτό το μονοπάτι θέλω να ακολουθήσω κι εγώ. Απλά και μόνο για να γίνω καλύτερος άνθρωπος για εμένα και για τους άλλους.

Η πρόοδος είναι ωραία λέξη, αλλά αυτό που τη δημιουργεί είναι η αλλαγή και η αλλαγή έχει πολλούς εχθρούς, - Robert Kennedy

Και τώρα που τα είπαμε, είναι ώρα να πηγαίνω. 

Ποτέ δε λέω «αντίο» γιατί ποτέ δε λέω «ποτέ». Μόνο καλή αντάμωση! 

Εις το επανιδείν λοιπόν, παλιοί και νέοι φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, παρόντες και απόντες, μόνιμοι και περαστικοί, ιδιωτικοί και κοινόχρηστοι, μεταβαλλόμενοι και αμετάβλητοι, main role και guest stars. 

Εις το επανιδείν!