Μην ακούς Ανδρέα, είμαστε όλοι ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ απ' τον ίδιο τον Θεό!

Τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής δυσχέρειας στη χώρα μας, συνηθίσαμε να μιλάμε για ελλείμματα γενικού προϋπολογισμού κι άλλα τέτοια. Ποτέ όμως δε τολμήσαμε να μιλήσουμε για το διαχρονικό έλλειμμα του ορθού λόγου. Όχι μόνο δε μιλήσαμε, αλλά ούτε ενδιαφερθήκαμε κιόλας - άσε που μερικοί στρεφόμασταν και εναντίον του. Όσοι πάλι τόλμησαν, τους σημαδέψαμε κι έπειτα τους «εξοντώσαμε»...

Χρόνια τώρα, σε Ελλάδα και Κύπρο, θεωρούμε τον ορθό λόγο (σημ. εδώ γεννήθηκε) ως ξενόφερτο ή κτήμα του Δυτικού κόσμου, για αυτό τον χαρακτηρίζουμε απάνθρωπο, ελεεινό. Ενώ η δική μας διανοητική θολούρα, ρέει από χαρισματική ανθρωπιά και λεβεντιά... (Αχ και βαχ άνθρωπε).

Βλέπεις, μας βολεύει να δηλώνουμε Έλληνες ορθόδοξοι ανορθολογιστές, έτσι ώστε να μπορούμε να ενεργούμε με αντιφατικό και αλλοπρόσαλλο τρόπο δίχως να νιώθουμε τύψεις. Βέβαια, εκτός από εμάς, βολεύονται κι άλλοι, που εσκεμμένα καλλιεργούν το σκοτάδι και επεκτείνουν την απώλεια της πνευματικής διαύγειας. Άσε που είμαστε, μαζί με την Ελλάδα, τα μοναδικά Ευρωπαϊκά κράτη που ακόμη δεν έχουν αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι». Για το λόγο αυτό εξομοιωνόμαστε με θεοκρατούμενα και τριτοκοσμικά καθεστώτα. Αν διαφωνείς τότε γιατί δε προχωρούμε σε χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας; Κι αν αντιτείνεις πως με αυτό τον τρόπο θα απομονωθεί ή και θα χαθεί ολότελα η πολύτιμη χριστιανορθόδοξη παράδοση - εγώ θα ισχυριστώ τ' αντίθετο (δες λίγο τις δυτικές και βόρειες χώρες). Ο κίνδυνος για τη πραγματικά αξιόλογη κληρονομιά της θρησκείας προέρχεται από την ίδια την εκκλησία - με την εμπλοκή της στην εξουσία. Άλλωστε οι εχθροί της θρησκείας είναι  οι ίδιοι οι θρήσκοι της: “δὲν εἶδα χειρότερους ἐχθρούς της ... ἀπὸ τοὺς θρήσκους ἀνθρώπους”.

Περί του «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» για την Εκκλησία, τώρα.

Τι μας πρόσφερε η Εκκλησία, αιώνες τώρα; Κυρίως, Αίμα και θάνατο!

[...Χριστιανοί Καθολικοί σφάγιασαν Χριστιανούς Προτεστάντες (Ουγενότους) την Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Ορθόδοξοι Εικονολάτρες σκότωσαν «δεκάκις μύριους» - εκατό χιλιάδες (100.000) Εικονομάχους. Μουσουλμάνοι Σουνίτες πολεμούν και εκτελούν τους επίσης μουσουλμάνους Σιίτες! Το Ολοκαύτωμα, από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ανθρώπινη ιστορία, ήταν κυρίως θρησκευτικό: έξι εκατομμύρια (6.000.000) εξοντώθηκαν επειδή ήταν Εβραίοι. Και οκτώ χιλιάδες (8.000) μουσουλμάνοι θάφτηκαν από Ορθόδοξους στην Σρεμπρένιτσα...]

Από Ιεραρχίες, Δεσποτάδες και Επισκόπους... σε δόγματα, μύθους, υποσχέσεις και εμπόριο (κυρίως χρυσοποίκιλτων αμφίων). Τι κάνει η Εκκλησία; Αρχικά σου πλασάρει την (όποια) θρησκεία με τον πιο δογματικό τρόπο που μπορεί, όπως επιθυμεί. Ύστερα σε βάζει να σκοτωθείς γι' αυτή, προσθέτοντας και τη πατρίδα σ' αυτή την αιματηρή κοροϊδία. Ξέρεις: πέτρες, τόξα, ξίφοι, όπλα, τάνκς και βόμβες. (πότε θα καταλάβει ο ανθρώπινος νους πως αυτά ωφελούν μόνο τους εμπόρους όπλων;)

Και τι ακριβώς είναι η Εκκλησία; Δεν είναι τίποτα άλλο απ' τη γραφειοκρατικοποίηση και την απόδοση κοσμικού χαρακτήρα της θρησκευτικής εμπειρίας. Μια σύγκριση να κάνουμε, με τα διδάγματα του Χριστού και την δραστηριοποίηση της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας… θα καταλάβουμε τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα τους! Από το πνευματικό στοιχείο της θρησκείας, σε κοινωνικές οργανώσεις, όργανα ελέγχου και ηθικιστικά συστήματα. Συστήματα που απαρνιούνται, έμμεσα και άμεσα,  τους διαφορετικούς ανθρώπους: ξένους, έγχρωμους, αλλόθρησκους, ομοφυλόφιλους κ.α. Συστήματα που μέχρι πρόσφατα, απαγόρευαν στις γυναίκες που βρίσκονταν στη φάση του έμμηνου κύκλου τους (κοινώς περίοδος), να εκκλησιάζονται - ενώ τις αποκαλούσαν ακάθαρτες (!!!).

Θα διερωτάσαι: Προς τι όλη αυτή η μακροσκελές εισαγωγή; Μα φυσικά για την Χριστιανική Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου, που αφόρισε προχθές έναν χριστιανό άνθρωπο. «Την ποινή του αφορισμού επέβαλε στον θεολόγο Ανδρέα Πιτσιλλίδη η Συνοδική Επιτροπή που συνήλθε τη 2α Οκτωβρίου», έγραψε ο Τύπος και μετέδωσαν τα μέσα. Ο λόγος; Τόλμησε να εκφραστεί ελεύθερα και λογικά. Τόλμησε να εκφράσει ρασιοναλισμό (όρο που απεχθάνεται η Εκκλησία) - δηλαδή ορθό λόγο: την απελευθέρωση από τις πάσης φύσεως ασφυκτικές κηδεμονίες. Από αυτούς, που για δικό τους συμφέρον, μας καθοδηγούν και θέλουν να μας υπαγορεύουν τις δικές τους απόψεις, που μας τρέφουν με πελώρια σοδειά μύθων και παραμυθιών. Διότι τόλμησε να εκφραστεί με τον τρόπο που η Εκκλησία χαρακτηρίζει ως «επικατάρατο». Γιατί το Φως το Αληθινόν, δεν έρχεται ποτέ το Πάσχα. Το Φως το Αληθινόν, το φυλάνε καλά κρυμμένο. Μη ξεπροβάλει μέσα από το σκοτάδι και δούμε την επουράνια αλήθεια. Μην αναθεωρήσουμε και αρχίσουμε να κάνουμε αυτοκριτική, μην αποκτήσουμε πνευματική ελευθερία και αυτογνωσία. Μη γίνουμε πρώτα και πάνω απ' όλα Άνθρωποι...

Σκέφτεσαι και λες: “Εν έτη 2015, συμβαίνουν αυτά;” Μην απορείς. Κοίταξε τους ανθρώπους γύρω σου: στο σπίτι, στο καφέ, στο εστιατόριο... ή όπου αλλού κι αν βρίσκεσαι τέλος πάντων. Άπαξ και τόλμησες να ξεστομίσεις λέξεις αναθεώρησης (όχι με δογματικό τρόπο) για την Εκκλησία, θα δεχθείς μια άνευ προηγουμένη επίθεση από «δήθεν» πιστούς. Σα γύπες θα ορμίσουν πάνω σου. Κατά κάποιο τρόπο θα σε αφορίσουν κι αυτοί. Δε θα σ' αφήσουν να ολοκληρώσεις τη σκέψη σου. (τα ίδια δεν έκαναν και στο Χριστό;) Κι ας προσπαθούσες να τους δείξεις ότι υπάρχει το ελεύθερο πνεύμα, ότι η γόνιμη και ουσιαστική αμφισβήτηση είναι σημαντικός παράγοντας της προόδου του ατόμου, της κοινωνίας... και της επιστήμης (ουπς). Μάταια η προσπάθεια! Αμέσως σε καπελώνουν και σε ονοματίζουν «Άθεο», «Βλάσφημο» και «Αμαρτωλό». Λες και το σώμα ολονών δε φτιάχτηκε απ' τον ίδιο πηλό... Μα όχι, θα σου πουν. (σε κάποιους έσπασε και σε άλλους δεν έσπασε.. το καλούπι)

Και η αγάπη, η συμπόνια; Που βρίσκονται; Μα που να χωρέσουν σ’ όλα αυτά! Τι δουλειά έχουν άλλωστε όταν η θρησκεία μετατρέπεται σε εξουσία; Εξάλλου, η αγάπη (το μεγαλύτερο αγαθό που πρέπει να αναζητούμε) είναι εναντία της εξουσίας - καθώς η εξουσία είναι μια εκ των κακουχιών και των δεινών που πλήττουν τον άνθρωπο. Έτσι, λοιπόν ο χριστιανικός λόγος, το επαναστατικό αυτό μήνυμα μετατράπηκε σε δόγμα - κατεστημένο και απόλυτο. Εύλογα λέγεται ότι, “μία διαμαρτυρία για τις αδικίες της Πλάσης έγινε δικαιολόγηση της τάξης του κόσμου”. Και για να μη χαλάσει: κατακρίνουν, εκδικούνται και εξουδετερώνουν, με όποιον τρόπο θεωρούν αυτοί αποτελεσματικό, τους αμφισβητίες. Μετά λένε πως κάποια μέρα θα κριθούμε όλοι απ' τον Θεό...

Πιστεύουμε σε μια Θρησκεία που μιλά για Αγάπη και Ειρήνη, μα είμαστε οτιδήποτε άλλο από Φιλάνθρωποι και Ειρηνιστές βρε άνθρωπε. Μας διακατέχει ο ρατσισμός, η ομοφοβία - είμαστε ενάντια στην Ανθρωπότητα! Συν του ότι απαρνιόμαστε τη κάθε μορφή Ελευθερίας (μήπως και όλες;). Πιστεύουμε τελικά; Αν ναι, σε τι; Και οι προκαθήμενοι, σε τι πιστεύουν; Ή καλύτερα πιστεύουν;

Αν πιστεύουμε λοιπόν, τότε την ημέρα που πολλοί θα γιορτάζουν τα «Χριστούγεννα» με το παραμύθι της λήθης - ας προτιμήσουμε τη μνημόνευση της γέννησης του αληθινού Χριστού. Εκείνου που «πάλεψε» για να απαλλάξει τον άδικο κόσμο και τις θηριώδεις ανισότητες της μοίρας. Που δε δίστασε να αντιταχθεί στους δυνατούς και να πολεμήσει τις ιεραρχίες. Που δεν μίλησε για γεμιστές με χρυσάφι γαλοπούλες αλλά για αγάπη. Που δε μίλησε για μισαλλοδοξίες και φανατισμούς αλλά για υπομονή και παρρησία. Εν ολίγοις, που μίλησε για την πιο επαναστατική ιδέα στον κόσμο, άνθρωπε!

Να ξέρεις όμως, κάθε Ανδρέα και άνθρωπε, όσο σε βλέπουν να ξυπνάς ή να ξυπνάς άλλους, τόσο (ή και περισσότερο) θα σε «χτυπάνε»... Τον ίδιο τον Χριστό να είχανε απέναντι, τα ίδια θα κάνανε!

ΥΓ1: Ίσως, από την ανάγνωση του κειμένου μου να εκνευριστείτε και να πείτε: «Α, την άθεη! Α, την αμαρτωλή!». Προσέξτε: ο Χριστός δε δίδαξε προσβολή - ούτε να τα βάζουμε μ' όσους διαφωνούμε.

ΥΓ2: Αν το πιο πάνω είναι αμαρτία, σας την ξομολογούμαι (ελπίζω όμως κι εσείς να ξομολογήστε στον εαυτό σας. Αυτοκριτική λέγεται). Κατ' εμένα όμως δεν είναι, και σας ζητάω συγγνώμη. Συγγνώμη, αλλά η θρησκεία μας δε λέει αυτά! Αναθεωρήστε, αναζητήστε, εξετάστε και μετά κρίνετε!

“Μου δώσατε μια κατάρα, Άγιοι Πατέρες, σας δίνω μια ευχή: Σας εύχομαι να 'ναι η συνείδησή σας τόσο καθαρή όσο η δική μου και να 'στε τόσο ηθικοί και θρήσκοι όσο είμαι εγώ...” (Νίκος Καζαντζάκης)  

#JeSuisPitsillides